نرخ سود بانکی

نرخ سود بانکی در ایران توسط شورای پول و اعتبار به تصویب می رسد و بانک ها باید از آن نرخ در دریافت سپرده و پرداخت تسهیلات تبعیت نمایند.دربازار از این نرخ به عنوان نرخ بازدهی بدون ریسک یاد می شود و تحلیلگران و ارزش گذاران شرکت ها درفرآیند کارخود از این نرخ استفاده می کنند.در کشور ما به طور منطقی این نرخ باید همسو با نرخ تورم باشد.به عنوان یک قاعده کلی که بین صاحبنظران اقتصادی،پذیرفته شده است نرخ سود سپرده بانکی باید بین 2تا4درصد از نرخ تورم بیشتر باشد که ارزش پول مردم در مقابل تورم حفظ گردد.البته در خصوص این قاعده در طی 15سال1380تا1394باید گفت که نیمی از این سال ها تورم بیشتر از نرخ سود بانکی و نیمی دیگر بالعکس بوده است.

اما تاثیر افزایش نرخ سود بانکی را می توان از چند جهت بررسی کرد:

1-افزایش نرخ سود (سپردههای)بانکی می تواند نرخ بازدهی بدون ریسک در بازار را افزایش دهد و سرمایه گذاران در بازار سهام انتظار بازدهی بیشتری داشته باشند که درآن صورت بخش اعظمی از نقدینگی موجود در بازار سرمایه به سمت سپرده های بانکی بدون ریسک سوق داده شده ومبالغی که در بورس باقی می ماند انتظار بازدهی بالاتر از نرخ سپرده داشته که این عامل موجب کاهش نسبت P/Eبازار سرمایه خواهد شد

2-باافزایش نرخ سود سپرده،نرخ سود تسهیلات بانکی نیز افزایش خواهد یافت.ازآنجایی که شرکت ها بخشی از منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق استقراض از شبکه بانکی تامین می کنند،افزایش نرخ تسهیلات مالی میتواند هزینه تامین مالی را افزایش و به طبع موجب کاهش سود خالص شرکت گردد.این کاهش سود خالص آثار خود را در قیمت سهام شرکت ها نمایان خواهد ساخت.

3-درسال های 1393تا1396که نرخ سود سپرده های بانکی افزایش چشمگیری داشت و بخش زیادی از نقدینگی موجود در کشور را جذب سپرده های بانکی کرد،تعداد کثیری از شرکت ها علاقه زیادی به کسب درآمد از طریق فعالیت های غیر عملیاتی مانند سود سپرده بانکی رانشان دادند و موجب شد فعالیت عملیاتی آن ها کاهش و منابع مالی خود را نزد بانک ها سپرده گذاری نمایند.این اقدام که از فعالیت های عملیاتی کاسته و درصد زیادی از سود خالص از فعالیت های غیر عملیاتی کسب شد باشد،موجب کاهش ارزش سهام شرکت ها شد

در نتیجه می توان گفت که افزایش نرخ سود سپرده و تسهیلات بانکی می تواند منجر به افت قیمت سهام شرکت های بازار سرمایه گردد.