خنده

خنده هزینه ندارد اما بیشتر مولداست.

افرادی که آن را دریافت می کنند ثروتمند و افرادی که آن را می دهند ورشکست نمی شوند.آن در یک لحظه آنی اتفاق می افتد و خاطره ی آن ممکن است برای همیشه باقی بماند.کسی آن قدر ثروتمند نیست که بدون آن زندگی کند و کسی این قدر فقیر نیست که با داشتن آن ثروتمند شود.

درخانه شادی ایجاد می کند،در حرفه حسن تفاهم به وجود می آورد نشانه ی دوستی هاست.

برای خستگی مرهم است و برای ناامیدی سپیده دم

خورشیدی برای غمگینی است و بهترین نوشدار برای مشکلات

بااین حال،آن از طریق گدایی به دست نمی آید،خریداری نمی شود،قرض گرفته نمی شود،دزدیده نمی شود،به همین خاطر آن چیزی است که ظاهرا برای کسی ارزشی ندارد تا زمانی که از لبان او رخت بربندد.درطول روز ممکن است بسیاری از آشنایان آن قدر خسته باشند که نتوانند به شما لبخندی بزنند.بنابراین شما به آن ها لبخند بزنید،هیچ کس به اندازه ی افرادی که نمی توانند بخندند نیاز به لبخند ندارند.

شادی از خوبی سرچشمه می گیرد.خنده می تواند اصیل یا تصنعی باشد،اما مهم داشتن خنده ی واقعی است.اخم،بیشتر از خنده ماهیچه ها را درهم می کشد.خندیدن راحت تر از اخم کردن است وارزش چهره را بیشتر می کند.خنده مسری و روش ارزانی برای بهبود نگاه هاست.خوش رویی همیشه خوشایند است.چه کسی در محیط پیرامونش دوست دارد با شخص اخمو روبرو شود؟هیچ کس،به جزفردی که خودش اخموتراست.یک خنده ی واقعی و گرم خودش را نشان می دهد،البته خنده ی تصنعی نیز کاملا مشخص می شود.

بعضی افراد دایما شکایت می کنند.اگر چیزی داغ باشد می گویند خیلی داغ است،اگر سرد باشد می گویند خیلی سرداست.هرروز،روز بدی است.آن ها هرروز شکایت می کنند حتی اگر همه چیز خوب پیش رود.

چرا شکایت کردن خوب نیست؟زیرا پنجاه درصد افراد اهمیت نمی دهند که شما گرفتار شده اید و پنجاه درصد دیگر خوشحال هستند که شما درگیر مساله هایی هستید.حسن و امتیاز شکایت کردن چیست؟چیزی از آن عاید فرد نمی شود وبه صورت یک خصیصه ی شخصیتی در می آید.آیا این امر بدین معنی است که ما هرگز شکایت نکنیم؟نه اصلا،درست مثل انتقاد است اگر به طور مثبت انجام گیرد،می تواند خیلی مفید باشد.شکایت سازنده:

الف)نشان می دهد که شاکی به موضوع اهمیت می دهد و توجه می کند

ب)به طرف مقابل شکایت،فرصت ثانویه جهت اصلاح خودش را می دهد.

مواقعی ممکن است که ما به درستی یا نادرستی مورد انتقاد واقع شویم.بزرگترین افراد جهان مورد انتقاد واقع شده اند.انتقاد عادلانه می تواند خیلی موثر و مفید بوده و به صورت بازخورد مثبت عمل کند.انتقاد ناعادلانه واقعا یک نوع طعنه می باشد.افراد معمولی از موفق ها متنفرند،اما وقتی افراد موفق نیستند جایی برای انتقاد وجود ندارد.تنها زمانی مورد انتقاد قرار نمی گیرید که کاری انجام نداده باشید،چیزی گفته نشود یا چیزی برای گفتن نداشته باشید.

انتقادات ناعادلانه از دو منبع حاصل می شود:

1-نادانی.وقتی که انتقاد ناشی از جهالت باشد به آسانی می توان آن را رفع کرد و یا با اطلاعات دادن آن را اصلاح کرد.

2-حسادت.وقتی انتقاد از حسادت ناشی می شود به صورت تعریف غیر واقعی(متلک گویی) نمایان می شود.شما ناعادلانه مورد انتقاد واقع می شوید زیرا که افراد دیگر می خواهند جای شما را بگیرند.درختی که زیاد میوه می دهد با سنگ های زیادی نیز مواجه می شود.

ناتوانی درپذیرش انتقاد سازنده،نشانه ی عزت نفس پایین است.پیشنهادهای زیر می تواند برای پذیرش انتقاد موثر باشند:

*بانیت مثبت آن را بپذیرید.آن را از سر لطف قبول کنید تا از روی ناچاری

*ازآن چیزی یاد بگیرید

*با ذهن باز بپذیرید.آن را ارزیابی کنید و اگر درست باشد،آن را اجرا کنید

*از شخصی که ازشما انتقاد سازنده داشته،تشکر کنید،زیرا او شما را درک کرده وقصد کمک داشته است.

*شخص با عزت نفس بالا،انتقاد مثبت را می پذیردوخودرا اصلاح می کند

مشکل اکثر افراد این است که آن ها ترجیح می دهند مورد ستایش قرارگیرندو ببازند تا این که مورد انتقاد قرار گیرند و پیروز شوند.

انتقاد سازنده چیست؟با نیت کمک به جای تحقیر انتقاد کنید.در انتقاد راه حل ها را پیشنهاد کنید.رفتار را مورد انتقاد قراردهید نه شخص را.چون وقتی که خود شخص را مورد انتقاد قرار می دهیم به عزت نفس او صدمه می زنیم.انتقاد به جا با نیت کمک را مورد انتقاد قرار می دهیم به عزت نفس او صدمه می زنیم.انتقاد به جا با نیت کمک کردن همراه است.تازمانی که عمل انتقاد کردن باعث احساس لذت برای انتقاد گر نشود،می تواند درست و به جا باشد.وقتی که انتقاد کردن با لذت فرد همراه باشد،زمان توقف آن فرا رسیده است.

برای این که انتقادات شما به عنوان انگیزه برای دیگران عمل کند پیشنهادهای زیر را رعایت نمایید.

1-مثل مربی ورزش باشید.با نیت کمک کردن از فرد انتقاد کنید.مربی انتقاد می کند تا عملکرد ورزشکار بهتر شود.

2-نگرش باید اصلاحی باشد تا تنبیهی

3-فهمیدن و ملاحظه کردن به عنوان انگیزه دهنده عمل کند

4-به جای این که بگویید((شما همیشه)) یا ((شما هرگز))به طور مشخص حرف بزنید.انتقاد مبهم رنجش به دنبال دارد.

5-حقایقی را که می گویید درست انتخاب کنید و بلافاصله نتیجه گیری نکنید.همه ی ما درمورد عقایدمان محق هستیم،اما نسبت به چیزهای نادرست حقی نداریم.بمباران انتقاد نکنید.

6-خون سرد اما ثابت باشید.

7-انتقاد کنید تا قانع شوند نه این که تلویحا بگویید

8-اگر انتقاد به طور مناسب ارایه شود نیاز به تکرار ندارد.

9-در یک محل خاص انتقاد کنید نه در مکان عمومی،چرا؟برای این که آن حسن نیت و حسن تفاهم را حفظ می کند.درحالی که انتقاد در جمع می تواند تحقیر باشد

10-به افراد دیگر فرصت بدهید تا حرفشان را بزنند

11-به افراد نشان بدهید که چگونه می توانند از اصلاح و رفع اشتباهاتشان سود ببرند.

12-از عملکرد انتقاد کند نه از عامل

13-رنجش شخصی را نشان ندهید

14-زیان های انجام یک عمل ناپسند را به سادگی نشان دهید و پیامدهای منفی ناشی از عدم اصلاح آن را گوشزد کنید.

15-برای بهبود و بهتر شدن،پیشنهاد بدهید

16-عمل را مورد سوال قرار دهید،نه نیت را.اگر نیت مورد سوال قرار گیرد،بهتر است رابطه تان را خاتمه دهید.

17-انتقاد باید متناسب باشد.افراط نکنید.انتقاد کردن مثل دارو دادن است.دارو باید کاملا با مقدار مناسب مصرف شود.زیاد آن تاثیر منفی دارد و کم آن اثر بخش نیست.انتقاد کردن نیز باید به تناسب باشد.اگر انتقاد مثبت در حد و مقدار متناسب باشد به صورت عجیبی کارساز می شود.

18-اگر افرادی که مورد انتقاد قرار می گیرند،اشتباهاتشان را بپذیرند و پیشنهادهای مثبت را مطرح نمایند.به آن ها تبریک بگویید.

19-همیشه جای نوشتن یک یادداشت تشکر آمیز را حفظ کنید.

وقتی که از انتقاد صحبت شود منظور نقد منفی است.چرا نباید انتقاد کنیم؟وقتی که از شخص انتقاد می شود،او حالت دفاعی به خود می گیرد.آیا این بدان معنی است که ما نباید بکنیم یا آیا می توانیم انتقاد مثبت بکنیم؟انتقاد مانند فردی است که در صندلی عقب پشت سر راننده سر راننده نشسته و او را وادار می کند که مثل دیوانه ها براند