خود نظمی لذت و شادی را از بین نمی برد،بلکه آن را می سازد.شما افراد با استعداد و توانمندی را می بینید که ناموفق هستند.آن ها ناامید هستند و همین الگوی رفتاری روی کار وسلامتی و روابطشان با دیگران تاثیر می گذارد.آن ها ناراضی هستند و گناه را به گردن شانس می اندازند،بدون اینکه بدانند خیلی از مشکلات به علت کمبود و فقدان نظم به وجود می آید.

ما احتیاج داریم مسئولیت اعمال و رفتارمان را قبول کنیم و خودمان را از پوزش و معذرت بر کنار سازیم.مثل دانش آموزی نباشید که به خاطر دوست نداشتن معلم یا موضوع مورد مطالعه مردود می شود.چه کسی به این دلیل بیشتر صدمه می بیند؟ما مجبوریم مسئولیت پذیر باشیم.از سرزنش دیگران جلوگیری کنیم و تنها در این صورت است که کیفیت و بهره وری از زندگی بیشتر می شود.

امتیازات و مزیت ها نمی توانند از تعهدات ما بیشتر باشند.حمایت از حقوقمان نمی تواند بیش از عملکرد به مسئولیت ها دوام داشته باشد.(جان اف کندی)

معذرت خواهی مشکلی بدتر از خود مشکل می سازد ما مدیون مسئولیت ها:

به خودمان

به خانواده

به کار

به جامعه

به محیط زندگی هستیم

ما می توانیم به وسیله ی کاشتن درخت و توقف فرسایش خاک،زیبایی های طبیعت را محافظت کنیم.ما نمی توانیم طوری زندگی کنیم که انگار می توانیم برای زندگی کردن به زمین دیگری برویم.براساس اصول زندگی ما احتیاج داریم کارهایی را انجام دهیم تا این که جهان،محل بهتری برای زندگی کردن باشد،برای نسل های آینده نگه دارنده هستیم و اگر با مسئولیت رفتار نکنیم،چگونه نسل های آینده ما را می بخشند؟

اگر میانگین امید به زندگی یک شخص 75 سال باشد و شما 40 ساله باشید شما 365*35 روز برای زندگی کردن وقت دارید.این سوال را از خودتان بپرسید:شما با این مدت چه کاری می خواهید انجام دهید؟وقتی که مسئولیت ها را می پذیریم و آن ها را افزایش می دهیم زندگی خودمان را بار ارزش می سازیم.

هیچ موقعیتی را برای تحسین کردن خالصانه و بی ریا از دست ندهید.

همیشه کلمه ی کلیدی صداقت و خلوص را به یاد داشته باشید.وقتی که دیگران شما را تحسین می کنند آن را با متانت و مهربانی و با گفتن متشکرم قبول کنید.این امر نشان از انسانیت است.

یک بار از دکتر((کارل منینجر))روان پزشک پرآوازه ی جهان درخواست شد که:((شما به کسی که یک مشکل روانی داشته باشد چه توصیه ای دارید؟))حضار توقع داشتند دکتر منینجر مشاوره با یک فرد متخصص را توصیه کند.اما او این کار را نکرد.او گفت:((من به آن شخص توصیه می کنم که در خانه را ببندد و به طرف دیگر شهر برود و شخص محتاجی را پیدا کند و به او کمک کند))به این طریق ما از راه معمولی خود خارج می شویم.خیلی وقت ها ما راه خودمان را می رویم مگر غیر از این است؟اگر داوطلب انجام کاری باشید خود ارزشی را می سازد.به دیگران کمک کنید همان طور که توقع دارید دیگران به شما کمک کنند که از این کمک احساس شادی و خشنودی به شما دست می دهد.کمک کردن یک احساس خوب است که نشان دهنده و نمایشگر عزت نفس بالاست.فرآیند کمک به دیگران بدون توقع داشتن و یا چیزی را در عوض نگرفتن عزت نفس شخص را بالا می برد.یک شخصیت سالم تنها به گرفتن احتیاج ندارد بلکه او به بخشیدن هم نیاز دارد.

ما احیتاج داریم که از طبیعت چیزی بیاموزیم.طبق گفته ی دانشمندان بدن زنبور درشت بسیار سنگین و پهنای بال هایش بسیار کم است.علم شناخت تاثیر فشار هوا بر اجسام می گوید که زنبورهای بزرگ نمی توانند پرواز کنند.اما زنبورهای بزرگ آن را نمی دانند و پرواز می کنند.

وقتی شما محدودیت های خود را نمی شناسید،برای لحظه ای ساکت باشیدو خودتان را شگفت زده  کنید.در بازنگری از خود،متعجب می شوید اگر شما هیچ محدودیتی نداشته باشید.تنها محدودیت هایی که یک نفر می تواند داشته باشد جنبه ی خود-تحمیلی دارند.اجازه ندهید تحصیلات برای شما محدودیت به وجود آورند.