راحت آبرو نبرید...*

یکی کارناکرده راآبرو می برد

یکی هم گنه کرده راآبرو میخرد

*داستانی جالب و آموزنده::*
تاریخ ارسال پست: 18 / 8 / 1395 ساعت: 8:33 بعد از ظهر
برچسب ها : راحت آبروی دیگران را نبرید داستانی در این مورد,باغ انار,بچگی,عذرخواهی,بابا,موفقیت,عابروی دیگران را بردند,پول,

حکایت عقاب و کلاغ اثر دکتر خانلری:

متوسط عمر عقاب 30 سال است و متوسط عمر کلاغ 300 سال.

عقابی در بلندای قله ی رفیعی لانه داشت.
عقاب به پایان عمرش نزدیک شده بود، اما نمی خواست بمیرد.
به یاد آورد که پدرش از پدرش که او هم از پدرش شنیده بود که:
در پایین قله کلاغی لانه دارد.

چهار نسل از خانواده ی عقاب ها این کلاغ را دیده بودند اما کلاغ هنوز به نیمه ی عمر خود نیز نرسیده بود!

عقاب در دلش به کلاغ حسادت کرد؛ تصمیم گرفت به نزد کلاغ برود و راز عمر طولانی وی را جستجو کند.

بنابراین بال گشود و در آسمان به
پرواز درآمد.
شکوه و عظمت عقاب بر کسی پوشیده نبود.

با پروازش در زمین هیاهویی شد. پرندگان با حسرتی آمیخته با ترس به لای درختان گریختند، خرگوش ها و آهوان سراسیمه به دل جنگل پناه بردند و چوپان در حالی که مسیر حرکت عقاب را می نگریست به سوی گله دوید؛
اما عقاب را اندیشه ی دیگر در سر بود.

به لانه ی کلاغ رسید؛
کلاغ با وحشت و تعجب به وی نگریست!
چه امری این افتخار را نصیب او کرده بود؟!

عقاب داستان را برای کلاغ گفت و از او خواست تا راز عمر طولانیش را برای وی فاش کند.

کلاغ گفت که:
این کار را خواهد کرد و به او یاد خواهد داد آنچه خود انجام داده است تا عمر طولانی به دست آورد؛ پس باید عقاب از این پس با او
زندگی کند و دمخور او شود و عقاب پذیرفت!

اما زندگی کلاغ کاملا متفاوت با زندگی او بود.

عقاب که همیشه در اوج آسمان
جا داشت و غذایش گوشت تازه و آب چشمه ساران کوهسار بود.

دید که کلاغ چگونه دزدی می کند، چگونه تحقیر می شود، چگونه از پسمانده ها و لاشه ها غذا میخورد و از
آب لجن سیراب می شود...

او در یکروز زندگی با کلاغ همه ی اینها را تجربه کرد.

در همان روز اول، عقاب زندگی خود را به یاد آورد و دانست که:
زندگی و فرمانروایی کوتاه خود در بلندای آسمان را، هرگز با زندگی طولانی در نکبت زمین عوض نخواهد کرد، حتی اگر عمرش فقط یکروز باشد.

عمر کوتاه با عزت به از عمر طولانی با خفت است.
عمرتان با عزت و سرافرازی واقتدار در بلندای فهم و شعور و علم و دانش و عمل.

یک ذهن ثروتمند انجام کارها را به دیگران میسپارد.
اما کی و چگونه؟؟؟

 زمانی که کاری می تواند به طور رضایت بخش توسط کس دیگری که از شما کمتر دستمزد می گیرد یا میل دارد از شما کمتر بگیرد،انجام شود.

 زمانی که دانش ،مهارت یا تجربه لازم را برای انجام دادن کاری را به طور شایسته نداشته باشد.

 زمانی که کار روزمره باشد.

 زمانی که کاری به رشد زیردستان کمک می کند.

 ثروتمندان اغلب کار نمیکنند؛ کارها را به دیگران میسپارند

از خبرهای بد با آغوش باز استقبال کنید تا بدانید که دقیقا در کجا نیازمند بهینه سازی و پیشرفت هستید.

 هرچند هیچ کس چندان دوست ندارد که دیگران به انتقاد از نحوه تفکر و عمل وی بپردازند، اما در فقدان این موضوع، پیشرفت فردی بسیار کندتر خواهد بود. انتقادات معمولا فرد را با زاویه های جدید از موضوع مواجه میسازد که پیش از آن پنهان بوده اند.

 در این میان فرد باید از قوه قضاوت خود برای تشخیص انتقادات مناسب و کاربردی از موارد بی فایده استفاده کرده و یاری بگیرد. با دقت گوش دادن به دیگران مهارت مهم دوم برای موفقیت در زندگی است.

1- کاری را انجام دهید که لازم است؛ نه کاری که دلتان می خواهد.
برای یک ثروتمند انجام کارها کافی نیست؛ او باید کارهای درست را انجام دهد. کارهایی را انجام دهید که بیشترین تاثیر را بر کسب و کارتان خواهد داشت.

2- از فرصت ها بهترین استفاده را بکنید.
حل مسئله به نتایج موثر منجر نمی شود، فقط جلوی آسیب را می گیرد. برای کسب نتیجه باید از فرصت ها بهترین استفاده را کرد. حل مشکلات را به دیگران واگذار کنید و خود به دنبال فرصت ها باشید.

3- بهره وری عادت ثروتمندان است
برای داشتن بازده کاری بالا باید به طور مستمر و همیشگی رفتارهای کارآمد را تبدیل به عادت کرد. این بدان معناست که برای کارآمد بودن لازم نیست کارهای بزرگ انجام دهید بلکه باید کارهای کوچک اما صحیح روزمره را به طور منظم تکرار کنید. به قول معروف «شما همان چیزی هستید که همیشه تکرار می کنید».

4- زمان خود را مدیریت کنید
مهمترین چیزی که یک ثروتمند مدیریت می کند نه افراد هستند و نه بودجه بلکه زمان است. طرز استفاده شما از زمانتان میزان بهره وری شما و در نهایت میزان ثروت شما را تعیین می کند.

5- به دنبال تعالی باشید
برای بزرگ شدن باید آنقدر اعتماد به نفس داشته باشید که باور کنید جهان واقعا به شما و قدرت شما نیاز دارد. اگر به توانایی های خود باور نداشته باشید نمی توانید با اطمینان تصمیم بگیرید و با شجاعت اقدام کنید.

6-زیاد تصمیم نگیرید

ثروتمندی که تصمیمات زیادی می گیرد هم تنبل است و هم ناکارآمد. ثروتی که خوب اداره می شود، بحران های اندکی دارد. اگر دائم در حال تصمیم گیری هستید بدانید که دستورالعمل های لازم و صحیح را ایجاد نکرده اید.

همدلی

انصاف

همدردی با مظلومان

علاقه ی فراوان به جامعه

تنها به این خاطر که بیشتر مردم با یک چیز موافق هستند،آن موضوع نمی تواند درست باشد.برای امثال،اگر ده نفر مجرم در اذیت کردن یک فرد بی گناه موافق باشند،می توان گفت که آن عمل درست و موجه است؟نه.دقیقا مثل قانون جاذبه،اخلاق نیز نسبتا جهان شمول است.هم چون آزادی بدون انظباط که منتهی به تباهی و فساد می شود،جامعه بدون مجموعه ای از اصول از هم پاشیده می شود.اگر ارزش ها تا حد زیادی شخصی و تفسیری باشند پس نباید هیچ مجرمی در زندان باشد.اصلا چرا نیروی پلیس باید وجود داشته باشد؟

یک جامعه،بسته به ارزش های اخلاقی افرادش می تواند خوب یا بد باشد.آن چه یک جامعه را نیرومند می سازد ارزش های اخلاقی آن است.بعضی از افراد از استعمال مواد مخدر لذت می برند چون مواد به آن ها احساس خوبی می دهد.اما آیا آن واقعا باعث خیر است؟

افرادی که به اخلاق به صورت نسبی اعتقاد دارند،در واقع خود را دچار یک تناقص می کنند.آن ها می گویند((همه چیز نسبی است))اما خود این جمله بیانگر یک حقیقت مطلق است.این به نوعی خود را در یک تناقص انداختن است.تمایز بین حقیقت و باطل،درستی و نادرستی پیش فرضی برای موجودیت آنان است.با تغییر اصطلاحات،معنا ومفهوم عوض نمی شود.درست مثل تغییر برچسب ها که محتوا را تغییر نمی دهد.

مردم با برگزیدن اسامی جدید ارزش های اخلاقی را تغییر می دهند و به وسیله ی رسانه های جمعی افسون می شوند.

هنگامی که مایکل سورن،رئیس دانشگاه کلمبیا در سال 1993 از شغلش استعفا داد،یک گزارشگر از او پرسید که آیا کار ناتمام دیگری مانده است؟سورن پاسخ داد:من راضی هستم اما واقعا یک کار باقی مانده است و سپس او به نبود آموزش اخلاقی اشاره کرد...اغلب دانشجویان این دانشگاه در مورد اخلاقیات،آموزش ندیده اند.بیشتر مدرسان می ترسند که به این موضوع نزدیک شوند.معمولا در مورد اخلاق،والدین بیشترین تاثیر را می گذارند.به همین خاطر جوانان بیشتر از دیگران به تربیت اخلاقی نیاز دارند.اخلاق دین نیست،آن ها اصول منطقی و خردمندانه ی رفتار خوب هستد که برای یک جامعه ی صلح طلب لازم می باشند.

چرا ما معیار داریم؟آن ها اندازه هستند.یک متر در اروپا همان یک متر در آُسیا است.یک کیلوگرم آرد هر کجا که آن را ببرید همان یک کیلوگرم آرد است.افرادی که نمی خواهند از معیارهای اخلاقی تبعیت کنند بااین گفته که هیچ چیز نمی تواند درست یا نادرست باشد،بلکه درستی یا نادرستی در طرز فکر انسان ها است،مدام تعریف عمل اخلاقی را تغییر می دهند.آن ها بیشتر ار رفتار خود،طرف مقابل را مقصر می دانند.آن ها احساس می کنند که((رفتار من ایرادی ندارد،بلکه برداشت شما اشکال دارد))

برای مثال،هیتلر می توانست بر این باور باشد که رفتار او به حق است.اما سوال این است((آیا واقعا او برحق بود؟))دادن پول به یک گرسنه برای تهیه ی غذا کار درستی است،اما پول دادن برای خریدن مواد مخدر کار اشتباهی است.

تعمیم باعث مشخص شدن معیارها می شود و استثنا بستگی به موقعیت دارد.برای مثال،قتل کار خطایی است.این بیان کلی یک معیار اخلاقی و حقیقتی تعمیم یافته است،مگر این که قصد،دفاع ار خود باشد.پس نمی توان گفت که اگر هوا خوب باشد یا این که اگر احساس خوبی داشته باشید،قتل می تواند موجه و صحیح باشد.

علایق یک شخص بیشتر از شغل او می تواند آن فرد را به ما بشناساند.روشی که یک فرد اوقات فراغتش را با آن سپری می کند می تواند نشانگر عملکرد فرد در شغلش باشد.اگر در دسترس یک معتاد پول قرار داشته باشد نسبت به شخصی که اعتیاد ندارد،بیشتر احتمال دارد که دست به دزدی بزند.

معیارهای اخلاقی ما به وسیله ی مشاورانی که استخدام می کنیم،حامیانی که برمی گزینیم و فروشندگانی که با آن ها سر و کار داریم،مشخص می شوند.

دیدگاه ها شاید از فرهنگی به فرهنگی دیگر متفاوت باشند،اما ارزش هایی چون انصاف،عدالت،درستکاری وتعهد جهانی و ابدی هستند و کاری به فرهنگ ندارند.در هیچ زمان و مکانی بزدلی گرامی تر از شجاعت نبوده و نخواهد بود.

اون جلو تصادف شده
اوسطو باز گذاشتن که
خودروهای امدادی برسن...

یاعلی

تحمل درد را داری...؟!
پس برای تحقق رویاهایت تلاش کن
تو قطعا پیروز میدان خواهی بود...

می گویند روزی خبرنگار جوانی از ادیسون پرسید: آقای ادیسون شنیدم برای اختراع لامپ تلاش های زیادی کرده ای، اما موفق نشده ای، چرا؟ پس از ۹۹۹ بار شکست همچنان به فعالیت خود ادامه می دهی؟ ادیسون با خونسردی جواب می دهد:«ببخشید آقا من ۹۹۹ بار شکست نخورده ام، بلکه ۹۹۹ روش یاد گرفته ام که لامپ چگونه ساخته نمی شود.» طرز نگرش می تواند آنچه که شکست نامیده می شود را تبدیل به معجزه کند.

مصاحبه با مسی در نوجوانی :
من می دانم اگر سخت تمرین کنم
وخوب بخورم میتوانم توپ طلایی راببرم .
هدف یعنی این و پنج بار به هدفش رسیده

با وجود مشکلات...
بعضی ها می شکنند
و بعضی ها رکورد می شکنند...!
شما جزو کدوم دسته ای؟!

مردها را عصبانی نکنید!!
وقتی مردها عصبانی میشوند قابلیت انقباض عضلاتشان به مراتب بالا میرود و توانایی کتک زدن انها بیشتر میشود.
مردها در عصبانیت فقط دوست دارند از موضوع فرار کنند. آنها به حل مسئله فکر نمی کنند؛ تلاش نکنیم تا متقاعدشان کنیم!
اکثر مردها در عصبانیت شخصیتی بد بین و نامهربان دارند. فقط یک راه دارد:
سکوت کنید! 
وقتی سکوت کنید زودتر ارام میشوند. وقتی آرام شدند راحت تر متقاعد می شوند.

 زن ها را عصبانی نکنید!!
زنها وقتی عصبانی میشوند قدرت جسمی شان از بین میرود اما به همان ترتیب قدرت زبانی بالایی دارند .
یک زن در عصبانیت تمام بدی هایی که در طول عمرش به او کردید را در پنج دقیقه طوری جلوی چشمانتان میاورد که باور نمیکنید.
غرزدن از ویژگی های بارز همه زنان است. یک زن را وقتی عصبانی کردید عواقبش را تا یک هفته و گاهی تا یک ماه باید بپذیرید.
زنها ماجرای عصبانیت شان را در تمام این مدت با خود حمل میکنند

این قانون به قدرت تغییرات کوچک اشاره دارد!

تکرار کارهای کوچک نه تنها شخصیت انسان را میسازد بلکه شخصیت ملت ها را تعیین می کند.

1-اگر روزی 15 دقیقه را صرف خودسازی کنید در پایان یک سال، تغییر ایجاد شده در خویش را به خوبی احساس خواهید کرد.

2-اگر روزی 15 دقیقه از کارهای بی اهمیت خویش بکاهید، ظرف چند سال موفقیت نصیبتان خواهد شد.

3-اگر روزی 15دقیقه را به فراگیری زبان اختصاص دهید از هفته ای یک بار کلاس زبان رفتن بهتر است.

4-اگر روزی 15دقیقه را به پیاده روی سریع اختصاص دهید از هفته ای چند بار به باشگاه ورزشی رفتن، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت.

5-اگر روزی 15 دقیقه مطالعه و سلول های خاکستری خویش را درگیر کنید؛ به پیشرفت های عظیم یادگیری دست خواهید یافت.

زیبایی روش یا قانون 15 دقیقه در این است که آنقدر کوتاهست که هیچ وقت به بهانه ی این که وقت ندارید آن را به تاخیر نمی اندازید.

جالبتر اینکه، کشور ژاپن امروزه موفقیت خود را مدیون این قانون میداند.

ﻣﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﮐﻔﺸﻬﺎیﮔﺮﺍﻧﻘﯿﻤﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯿﮕﺮﯾﺴﺖ.
ﻧﺰﺩﯾﮑﺶ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ :
"ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ"

ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ

ﮔﻔﺖ: ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﻂ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ. ﭼﻨﺪﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻫﯿﺰﻡ ﻣﯿﻔﺮﻭﺧﺘﻢ..........ﺣﺎﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ .

ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟

ﮔﻔﺖ: ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ :"ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ"

گر به دولت برسی، مست نگردی مردی،

گر به ذلت برسی، پست نگردی مردی،

اهل عالم همه بازیچه دست هوسند،

گر تو بازیچه این دست نگردی مردی...

یک دانشجوی افغانی ميگفت زمان تحصيلم در سوئيس با يكی از اساتيد دانشگاهمون رفتيم كافه نزديك دانشگاه تا قهوه بخوريم.
حرف از حكومت و اوضاع بد افغانستان شد كه استادم حرف جالبی زد كه همواره توی ذهنم نقش بست.
استادم گفت: فكر نكن برای كشورها قرعه كشی كرده اند و مردم سوئيس به خاطر شانس خوب اين حكومت گيرشون اومده و مردم افغانستان بد شانس بودن و به اين روز افتادند، بلكه هر ملتی حكومتی كه سزاورش هست رو ميسازه و اتفاقا مردم سوئيس حقشون داشتن حكومتی اينچنين هست و افغان ها هم لياقتشون بيشتر از اينی كه دارند، نيست.
دوستم ميگفت: كمی احساس تحقير كردم، به همين خاطر پرسيدم: افغان ها چه كاری بايد انجام دهند تا تغيير كنند؟
استاد فنجون قهوه رو از كنار دهانش پائين آورد و لبخندی زد و گفت:
هر سوئيسی در سال 10 كتاب ميخواند، تو اگر يك افغانی را ديدی از طرف من بهش بگو چنانچه مردم كشورت سالی يك كتاب بخوانند كشورت تغيير خواهد كرد.
این راه حل به کشورهای مشابه نیز قابل تعمیم است.
قانونی داریم که همیشه صادق است:
“”ما به محیط مان عادت می کنیم””
اگر با آدم های بدبخت نشست و برخواست کنید، کم کم به بدبختی عادت می کنید و فکر می کنید که این طبیعی است.
اگر با آدم های غرغرو همنشین باشید عیب جو و غرغرو می شوید و آن را طبیعی می دانید
اگر دوست شما دروغ بگوید، در ابتدا از دستش ناراحت می شوید ولی در نهایت شما هم عادت می کنید به دیگران دروغ بگوییدو اگر مدت طولانی با چنین دوستانی باشید، به خودتان هم دروغ خواهید گفت.
اگر با آدم های خوشحال و پر انگیزه دمخور شوید شما هم خوشحال و پرانگیزه می شوید و این امر برایتان کاملا طبیعی است.

“تصمیم بگیرید به مجموعه افراد مثبت ملحق شوید وگرنه افراد منفی شما را پایین می کشند و اصلا متوجه چنین اتفاقی هم نمی شوی”
بیایید بیشتر به فکر خودمون باشیم و به خودمون کمک کنیم

اصل اول: نمی‌توان با تمرکز روزانه بر نوسانات قیمت سهام پول درآورد. لیورمور بر اهمیت تمرکز بر بازار به‌صورت کل، به‌جای سهام جداگانه تأکید می‌کرد. او اشاره داشت که موفقیت بزرگ‌تر، از تعیین جهت کل بازار به‌جای انتخاب مسیر یک سهام خاص بدون در نظر گرفتن مسیر بازار، حاصل می‌شود.

اصل دوم: از استراتژی بخر و نگه دار در دوران رونق استفاده کنید و وقتی همه‌چیز آرام شد سهام خود را بفروشید. لیورمور همیشه یک استراتژی خروج داشت.

اصل سوم: اطلاعات بنیادی یک شرکت، بازار و اقتصاد را مطالعه کنید. لیورمور سرمایه گذاران موفق و ناموفق را به‌وسیله میزان تلاشی که برای سرمایه گذاری صرف می‌کردند، از هم جدا می‌کرد.

اصل چهارم: سرمایه گذارانی که اهداف کوتاه‌مدتی را در بورس دنبال می‌کنند، درنهایت سرمایه شان را از دست می‌دهند.

اصل پنجم: اطلاعات نهانی که از شرکت به بیرون درز پیدا می‌کند، نادیده بگیرید، تحلیل مستقل خودتان را انجام دهید. لیورمور درباره جایی که از آن اطلاعاتش را می‌گرفت بسیار محتاط بود و استفاده از منابع متعدد را توصیه می‌کرد.

اصل ششم: تغییر در استراتژی‌های سرمایه گذاری خود را با توجه به شرایط در حال تکامل بازار با آغوش باز بپذیرید.

مارک البیون در کتاب خود تحت عنوان "ساختن زندگی و امرار معاش" دربارۀ یک مطالعۀ آشکار کننده از تاجرانی می نویسد که 2 مسیر کاملاً متفاوت پس از فراغت از تحصیل دانشگاهی طی کردند.

 وی چنین می گوید: یک بررسی از فارغ التحصیلان دانشکده بازرگانی، سابقه 1500 نفر را از سال 1960 تا 1980 مورد مطالعه قرار داده است.

 در آغاز فارغ التحصیلان به 2 گروه تقسیم شدند:

〰 الف: کسانی که گفته بودند می خواستند اول پول در بیاورند تا بعداً هر کار خواستند بکنند.

〰 ب: کسانی که ابتدا به دنبال علاقه واقعی خود بودند و اطمینان داشتند که پول عاقبت خود به دنبال آن می آید.

 چه درصدی در هر گروه وجود داشت؟

 از 1500 فارغ التحصیل در مطالعه موردنظر، کسانی که در گروه الف بودند 1245 نفر را تشکیل می دادند و گروه ب 255 نفر.

 پس از 20 سال 101 نفر میلیونر در کل این 2 گروه به وجود آمده بود که یک نفر از گروه الف و 100 نفر از گروه ب بودند.

انتخاب با شخص شماست کدام راه مناسب تر است...

افرادی هستند که عقیده دارند اخلاق را نمی توان تعمیم داد،بلکه آن در هر موقعیتی متفاوت است،آن ها این موضوع را بهانه ی خود قرار می دهند و اخلاق شان را از موقعیتی به موقعیتی و از فردی به فردی دیگر تغییر می دهند.این پدیده،اخلاق موقعیتی نامیده می شود.این اخلاق بیشتر از آن که انقیاد و محدودیت باشد،آسودگی و راحتی است.

شرایط بد نمی تواند بهانه ای برای انتخاب های بد و زندگی فلاکت بار باشد.ارزش ها و اخلاقیات برای لحظه های خوب طرح نشده اند،بلکه آن ها می توانند مانع لحظات نامطلوب و بد نیز باشند.آن ها هم چون قوانین دنیا هستند که هم در روزهای خوب وهم در روزهای بد می توانند به کار گرفته شوند.

اغلب انتخاب ها،انتخاب هایی اخلاقی نیستند.برای امثال،این که چه لباسی بخریم و یا چه برنامه ی تلویزیونی ببینیم انتخاب های فردی هستند که به ترجیحات ما مربوط می شوند.این انتخاب ها،اخلاقی نیستند.مردم با توجه به استطاعت مالی شان می توانند پاناسونیک یا سونی را انتخاب کنند.انتخاب های شخصی،ذهنی هستند نه عینی،اما با وجودی که این انتخاب ها متکی بر اخلاقیات نیستند،باید مسئولانه باشند.انتخاب های اخلاقی بی غرضانه حق را از باطل حدا می سازند.از جهت زمانی که دست به یک انتخاب ضد اخلاقی می زنیم وجدان مان جریحه دار می شود،ولی هنگامی که در یک انتخاب شخصی اشتباهی می کنیم به وجدان مان آسیبی وارد نمی شود.انتخاب ها از این رو شخصی هستند که فرد آنها را انجام می دهد،اما درست بودن و یا غلط بودن شان از شخصی به شخص دیگر فرق نمی کند.

درست مثل یک امتحان ریاضی که افراد در آن شرکت کرده و به سوالات آن پاسخ می دهند.پاسخ های آن ها از شخصی به شخص دیگر متفاوت است،اما آن چه که موجب می شود پاسخ هایشان درست باشد انتخاب هایشان نیست،بلکه به پاسخ صحیح بستگی دارد.البته انتخاب های اخلاقی همیشه مثل انتخاب کردن پاسخ ها در یک امتحان ریاضی نیستند،درست مثل یک فرد خوب که ممکن است فردی اخلاقی نباشد.

شاید یک فرد از لحاظ اجتماعی جذاب و خوشایند باشد،ولی در عین حال،دروغگو و متقلب نیز باشد.پس یک فرد غیر اخلاقی می تواند جذاب نیز باشد.خوشایند بودن ناشی از پسندیده بودن از نظر اجتماع است.جذاب بودن به معنای خوب بودن نیست.

در واقع،بیشتر انتخاب های ما مبتنی بر موارد زیر هستند:

1-خواسته هایمان برای آسودگی،راحتی و لذت طلبی

2-احساسات،انجام آن چه که احساس کنیم خوب است،ملاک داشتن یک احساس خوب است،تا مسئولیت پذیری

3-آداب و رسوم جامعه،هرکسی هر کاری کرد من هم باید آن را انجام دهم.

عقیده ی عمومی بر این است که اخلاق و انتخاب های اخلاقی روشن و مشخص نیستند.سوال مهم این است که چه کسانی طرفدار این عقیده اند؟تنها آنهایی که دارای ارزش های مبهمی هستند

من همیشه مطمئن بودم روزی
ثروتمند خواهم شد
یادم نمی آید حتی یک لحظه هم
به این موضوع شک کرده باشم
وارن بافت چهارمین ثروتمند برتر جهان

شاید اگر سعدی مردم این زمانه را میدید، اینگونه می سرود:

بنی آدم ابزار یکدیگرند.
گهی پیچ و مهره،گهی واشرن.
یکی تازیانه ،یکی نیش مار.
یکی قفل زندان،یکی چوب دار.
یکی دیگران را، کند نردبان.
یکی میکشد بار نامردمان.
یکی اره ،تا نان مردم برد.
یکی تیغ، تا خون مردم خورد.
یکی چون قلم،خون دل میخورد.
یکی خنجر است و شکم می درد.
چو عضوی به درد آورد روزگار.
دگر عضوها،در پی كسب و كار.
خلاصه پر از نفرت و کین و آز.
یکی همچو کرکس،یکی چون گراز.
تو كز محنت ديگران بی غمی.
در این عصر نامت نهند آدمی؟؟!

وقتی حالمون خوب نیست یعنی افت انرژی یافته ایم. بسياری از ما ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻢ می آوريم، درواقع دچار ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺍﻧﺮﮊﯼ هستيم اما ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺗﻤﯿﺰ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻫﺎ، ﻃﺒﯿﻌﺖ، ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ، نور ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ، ﻭﺭﺯﺵ، ﻣﺪﯾﺘﯿﺸﻦ ﻭ غیره...؛ ناخودآگاه ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺯﺩﯼ ﺍﻧﺮﮊﯼ می زنيم ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺮﮊﯼ می گیرﯾﻢ.
معمولا ﭼﻬﺎﺭ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺯﺩﯼ ﺍﻧﺮﮊﯼ وجود دارد که ﭼﻬﺎﺭ نوع الگوی ﺭﻓﺘﺎﺭی دارد:

تاریخ ارسال پست: 14 / 8 / 1395 ساعت: 8:14 بعد از ظهر
برچسب ها : دزدی انرژی چگونه صورت می گیرد؟,افت انرژی,کمبود انرژی,دریافت انرژی از غذاها طبیعت درختان نور خورشید ورزش,دزدی انرژی,الگوی دیکتاتوری,الگوی قربانی,الگوی اعتراض,الگوی منزوی,نق زدن,,

یکی از اصلی‌ترین پایه‌های شخصیت سالم، داشتن "اصالت" است.

این که تن به انجام هركاری نمیدی، به این معنی نیست كه نمیتونی!
بهش میگن "چهارچوب"!

چهارچوبی كه خودت برای خودت تعریف میكنی و پایه و اساسش از "خانواده" شكل میگیره...
كسی كه چهارچوب داره، " اصالت " داره...

اصالت رو نه میشه خرید، نه میشه اداشو درآورد و نه میشه با بزك و دوزك بهش رسید!
اصالت یعنی :

دلت نمیاد خیانت كنی،
دلت نمیاد دل بشكنی،
دلت نمیاد دورو باشی،
دلت نمیاد آدما رو بازی بدی …
این بی‌عرضگی نیست!
این اسمش اصالته..

یک دوستی داشتم،
پلوی غذایش را خالی می خورد،
گوشت و مرغش را می گذاشت آخر کار، می گفت:
می خواهم خوشمزگی اش بماند زیر زبانم.

همیشه هم پلو را که می خورد سیر می شد، گوشت و مرغ غذا میماند گوشه ی بشقابش، نه از خوردن آن پلو لذت می برد،
نه دیگر ولعی داشت برای خوردن گوشت و مرغش،برای جاهای خوشمزه ی غذا...
زندگی هم همینجوری ست.
گاهی شرایط ِ ناجور زندگی را تحمل می کنیم،
و لحظه های خوبش را می گذاریم برای بعد،
برای روزی که مشکلات تمام شود.

هیچ کداممان زندگی در لحظه را بلد نیستیم.

همه ی خوشی ها را حواله می کنیم برای فرداها،
برای روزی که قرار است دیگر مشکلی نباشد،
غافل از اینکه زندگی دست و پنجه نرم کردن با همین مشکلات است.
یک روزی به خودمان می آییم می بینیم یک عمر در حال خوردن پلو خالی ِ زندگی مان بوده ایم و گوشت و مرغ لحظه ها، دست نخورده مانده گوشه ی بشقاب، دیگر نه حالی هست، نه میل و حوصله ایی.

به راهی که اکثر مردم می روند بیشتر شک کن،
زیرا اغلب مردم فقط تقلید می کنند.

هميشه تو ذهنم سوال بود
"دو نفر باهم تفاهم دارن" يعنی چی
تا اينكه تو اومدی
خيلی خوب بوديم باهم،
خيلی دوستت داشتم
اما خيلی چيزارو تحمل ميكردمو
كسی نميدونست.
همه ميگفتن چقدر شما باهم خوبين،
چقدر شما تفاهم دارين باهم
تا اينكه فهميدم
"تفاهم دارين با هم"
يعنی كنار مياد هميشه يكی،
يكی داره ميبخشه همش...

برخی از ما هرگز زندگی نمی‌کنیم، بلکه همیشه در انتظار زندگی هستیم!
ما بجای اینکه همین امروز خوشحال باشیم، به امید یک آینده خوب و خوش نشسته‌ایم و به همین خاطر امروزمان را از دست می‌دهیم...!
ما وقت بیشتر می‌خواهیم،
پول بیشتر می‌خواهیم،
شغل بهتر می‌خواهیم،
بازنشستگی می‌خواهیم،
مسافرت و تعطیلات می‌خواهیم
و امروز برای همین از دست خواهد رفت و ما به این مسئله اصلا توجهی نمی‌کنیم!
مهم نیست در آینده چه چیزی پیش می‌آید.
اگر امروز می‌توانی غذا بخوری، از نور خورشید تابان لذت ببری و با دوستانت بگویی و بخندی، پس خدا را شکر کن و از امروزَت لذت ببر.
به خاطرات بد گذشته نگاه نکن و نگران آینده نباش.

تو فقط در این لحظه، از زنده بودن خود مطمئنی، پس این شانس بزرگ را از دست نده و قدر آن را بدان...

در حکایتی از گذشته معروف است که پادشاه یک کشور به پادشاه یک کشور دیگر یک فیل سفید هدیه می دهد، کسی که هدیه را پذیرفته، هزینه های زیادی را صرف نگهداری و خوراک این فیل سفید می کرد، نسل های مختلف بدون آن که بدانند این فیل سفید به چه درد می خورد هزینه های زیادی را برای آن متحمل میشدند و دلشان هم نمی آمد که آن را کنار بگذارند یا رها کنند زیرا می گفتند:
"حیف است تا کنون هزینه زیادی برای آن شده است و نمیتوان آن را رها کرد!".

فیل سفید در مدیریت استعاره از موضوعیست که هزینه زیادی برای آن شده است و هیچ خاصیت مفیدی ندارد! و از آن جهت کنار گذاشته نمیشود که صرفاً برای آن هزینه شده است.

در نظر بگیرید کسی وارد دانشگاه میشود و متوجه میشود استعدادی در آن رشته ندارد اما آن را رها نمیکند به خاطر هزینه هایی که برای قبولی آن داده است و زمانی که صرف کرده است و میداند در آینده نیز آن رشته منبع درآمد او نخواهد شد، به آن رشته دانشگاهی و آن مدرک میتوان فیل سفیدآن فرد گفت. در مورد کسب و کار هم همینطور است. شاید محصولی آنقدر ارزش ندارد که برای آن هزینه بیشتر صرف گردد.

وفاداری را نمی توان خرید،بلکه بایستی آن را به دست آورد.ما نسبت به چه کسانی احساس وفاداری می کنیم؟به سازمان ها یا افراد؟پاسخ هیچ کدام از این دو نیست.ما به خاطر ارزش ها وفاداری می کنیم.در جایی که تضاد نظام های ارزشی باشد،افراد نمی توانند زیر یک سقف زندگی کنند،آن ها نمی توانند در یک سازمان مشغول به کار شوند.

هنگامی که فردی نسبت به یک فرد یا یک سازمان وفاداری نشان می دهد،کلام واقعی او چیست؟او می گوید((من با تو می مانم،زیرا همان چیزی را باور دارم که تو باور داری))

اگر شخصی که نسبت به او حس تعهد داریم،حتی اگر او رهبر،همسر،کارمند و یا رئیس مان باشد،جاسوس کشور دشمن باشد؟آیا به این خاطر که من قبلا با او عهد بسته ام بایستی از او حمایت کنم؟مسلما نه.من معتقد به حمایت از رفتارهای غیر اخلاقی و غیر قانونی نیستم

پیمان شکنی منجر به عوامل زیر می شود:

**از هم پاشیدگی خانواده ها

**زندگی ناخوشایند

**کودکان رها شده

**روابط ضعیف

**فشار روانی مضاعف

**گناه

**از دست دادن شغل

**تنها ماندن

**افسردگی

عهد ببندید و به عهدتان پایبند بمانید!

اگر ما ناخواسته به تعهدات اشتباه و نادرستی پایبند بشویم که کاملا بر خلاف نظام ارزشی و وجدان ما است چه اتفاقی رخ خواهد داد؟

در این زمان باید به ارزشیابی مجدد پرداخت که آیا باید پا جلو گذاشت یا نه

*والد/فرزند

*دانش آموز/معلم

*استخدام کننده/مستخدم

*شوهر/همسر

*خریدار/فروشنده

*دوست/دوست

بی اعتمادی می تواند موجب رفتارهای غیر عاقلانه ای شود.قوی ترین روابط ما با چیزی نامریی که تعهد نامیده می شود به هم پیوند خورده اند.امروزه عهد و پیمان ها به راحتی شکسته می شوند.همه ی روابط بدون تعهد ناخوشایند هستند.فقدان تعهد روابط راسست می کند و باعث ناامنی می شود و هیچ کس نمی تواند روی دیگری حساب کند.

تعهد بر عوامل زیر دلالت دارد:

1-قابل اعتماد بودن

2-اعتبار

3-قابل پیش بینی بودن

4-ثبات

5-علاقه مند بودن

6-همدلی

7-احساس وظیفه

8-صداقت

9-اخلاق

10-درستکاری

11-وفاداری

هنگامی که نظام ارزشی ما روشن باشد تصمیم گیری و تعهد آسان تر خواهد بود.

مثال:شما با گفتن اسراربه دشمن نمی توانید به کشورتان متعهد باشید.شما با افشا کردن آن چه که دوست تان از روی اعتماد به شما گفته،نمی توانید دوست خود را حفظ کنید.شما نمی توانید هر قدر که می خواهید کم کاری کنید و به شغل تان متعهد باقی بمانید.

عدم تعهد منجر به رفتار فریبکارانه می شود.من تعجب می کنم که چگونه یک رابطه،علی رغم این که شخصی باشد و یا حرفه ای،کار ساز گردد،در صورتی که افراد مضامین زیر را به میان آورند:

**من سعی می کنم اما تعهد نمی دهم.

**من این کار را انجام می دهم،ولی روی من حساب نکن

**من اگر بتوانم آنجا خواهم بود ولی تو منتظر من نباش

**من تا وقتی این جا هستم که تو کارها را درست انجام بدهی

**من تاوقتی این جا خواهم بود که تو در سلامتی به سربری

**من با تو خواهم بود مگر این که چیز بهتری پیدا کنم

هميشه باید مراقب سه چیز باشیم:
 وقتي تنها هستیم مراقب افکار خود
 وقتي با خانواده هستیم مراقب اخلاق خود
 زمانی که در جامعه هستیم مراقب زبان خود

دانه اولی گفت: «من می خواهم رشد کنم! من می خواهم ریشه هایم را هر چه عمیق تر در دل خاک فرو کنم و شاخه هایم را از میان پوسته زمین بالای سرم پخش کنم...

من می خواهم شکوفه های لطیف خودم را همانند بیرق های رنگین برافشانم و رسیدن بهار را نوید دهم...

من می خواهم گرمای آفتاب را روی صورت و لطافت شبنم صبحگاهی را روی گلبرگ هایم احساس کنم!» و بدین ترتیب دانه روئید.

دانه دومی گفت: «من می ترسم. اگر من ریشه هایم را به دل خاک سیاه فرو کنم، نمی دانم که در آن تاریکی با چه چیزهائی روبرو خواهم شد. اگر از میان خاک سفت بالای سرم را نگاه کنم، امکان دارد شاخه های لطیفم آسیب ببینند...

چه خواهم کرد اگر شکوفه هایم باز شوند و ماری قصد خوردن آنها را کند؟ تازه، اگر قرار باشد شکوفه هایم به گل ننشینند، احتمال دارد بچه کوچکی مرا از ریشه بیرون بکشد. نه، همان بهتر که منتظر بمانم تا فرصت بهتری نصیبم شود.» و بدین ترتیب دانه منتظر ماند.

مرغ خانگی که برای یافتن غذا مشغول کند و کاو زمین بود دانه را دید و در یک چشم بر هم زدن قورتش داد.

یاعلی

1- كمتر از درآمد خود خرج مي‌كنند.
2- به كيفيت فكر مي‌كنند.
3- حساب و كتاب مالي خود را با شرايط روز هماهنگ مي‌كنند.
4- به حقوق ثابت اكتفا نمي‌كنند و به دنبال روش‌هاي جديد براي كسب درآمد بيشتر مي‌گردند.
5- صورتحساب‌هاي خود را با دقت كنترل مي‌كنند.
6- ريسك‌هاي احمقانه نمي‌كنند.
7- قبول دارند كه همه‌چيز را درباره پول درآوردن نمي‌دانند.
8- مسئوليت تصميم‌هاي مالي را گردن ديگران نمي‌اندازند.
9- اجازه نمي‌دهند پول، ارزش‌هاي‌شان را بگيرد.

یاعلی

- یک فرد موفق و پولدار مراحل زیادی را طی کرده است تا به ثروت و دارایی امروزش برسد

- گاه ما با نگاه کردن به یک فرد موفق و ثروتمند آرزو می کنیم که جای او باشیم

- ما فقط آرزو داریم به همان اندازه پول و ثروت داشته باشیم اما به ندرت حاضر خواهیم شد مراحلی که او طی کرده را نیز بپذیریم

- مثل این است که شما آرزو دارید مانند فلان قهرمان قوی و سریع باشید اما حاضر نیستید ورزش کنید

- و یا مانند فلان دانشمند و استاد ، جایگاه بالای علمی داشته باشید اما حاضر به از خود گذشتگی در مطالعه و تحقیق نباشید

- اگر انتظار دارید مانند یک فرد موفق و ثروتمند باشید باید مراحل آن را طی کنید...