من می‌خواهم بازیگر شوم.

 کارگردان از او پرسید: چه نقشی را می‌توانی اجرا کنی؟

 نوجوان گفت: نقش یک آدم بدبخت و فلاکت زده را.

 کارگردان گفت: متاسفم.

من در فیلم خودم به یک نوجوان خوشبخت و با نشاط نیاز دارم.

اگر تمایل داشته باشی می‌توانی آن نقش را بازی کنی.اما یک شرط دارد.

نوجوان پرسید: شرطش چیست؟

کارگردان گفت: شرطش این است که به مدت یک ماه نقش آدم‌های خوش بخت را تمرین کنی.

نوجوان یک ماه نقش خوش‌بخت‌ها را به خود گرفت

مثل آن‌ها فکر کرد، مثل آن‌ها راه رفت، مثل آن‌ها زندگی کرد

در آخر ماه او به کارگردان مراجعه کرد و گفت:

من دیگر برای بازیگری در سینما علاقه‌ای ندارم. 

یک ماه تمرین برای من کافی بود که بدانم زندگی خود نیز بازی است و من بازیگر،

می‌خواهم در بقیه عمرم نقش خوش‌بخت‌ها را بازی کنم.

 وقتی بدانید که به کجا می‌روید، تبدیل به شخص مؤثرتری می‌شوید.