ناکامی علامت شکست عاطفی است و ظرفیت انجام کارهای خوب ما را خنثی می کند.معیارهای خودتان را تعیین کنید،با خودتان صادق باشید و بر علیه خودتان رقابت کنید و کارهای زیر را انجام دهید.

1-به دنبال نقاط مثبت در هر شخص و هر موقعیتی باشید.

2-تصمیم بگیرید شاد باشید

3-معیارهای خود را عادلانه تعیین کنید

4-مصونیت از انتقاد منفی را در خودتان توسعه دهید.

5-یاد بگیرید در هر چیز کوچک و کمی شادی را بیابید.

6-به یاد داشته باشید همه ی زمان ها مثل یکدیگر نیستند زندگی فراز و نشیب دارد.

7-بهترین موقعیت ها را بسازید.

8-خودتان را با ظرفیت سازنده نگه دارید.

9-به کسانی که کم تر از شما خوش بخت هستند،کمک کنید.

10-یاد بگیرید بر هر چیزی غلبه کنید و غمگین نباشید

11-خودتان و دیگران را ببخشید.احساس تقصیر و غبطه خوردن از شکست ها را در خودتان نگه ندارید.

ما هرگز دوست نداریم دیگران زباله هایشان را به درون خودروی ما بیندازند.
اما به آنها اجازه میدهیم زباله های فکرشان را، افکار منفی، آیه های یاس، ناامیدی ها، ترس و بیم هایشان را به ذهن ما سرازیر کنند.
چرا؟؟

تصور کنید که سلامت روانی ما مانند یک تابلوی نفیس و سنگین است که توسط چند میخ به دیواری نصب شده است.

اگر میخ ها فرضا تلقینات منفی و پوسیده باشند تابلو وضعیتی ناپایدار پیدا میکند و احتمال دارد که پس از سقوط بر زمین نابود هم بشود.
یا اینکه شدیدا صدمه ببیند.
در این شرایط، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم...

این است که به تدریج و یکی یکی میخ های فرسوده کج و ضعیف را خارج و به جای انها میخ های سالم را که همان تلقینات سالم و افکار مثبت است جایگزین کنیم.

آلبرت انیشتین گفته است:((من فکر می کنم که تقریبا از 25 درصد توانایی های هوشی خود رادر طول زندگی استفاده کرده ام.))

طبق نظر ویلیام جیمز انسان ها فقط 10 تا 12 درصد از استعداد های خود را به کار می گیرند.

تاسف بارترین بخش زندگی بیشتر مردم این است که آن ها ساکت و خاموش از دنیا می روند.آن ها زندگی نکرده اند بلکه فقط زنده بوده اند.آن ها بیشتر از آن که فرسوده شوند،زنگ زده اند.من ترجیح می دهم که در زندگی فرسوده شوم تا این که زنگ بزنم.تاسف بارترین کلمات در زندگی این ها هستند((من باید...داشته باشم))

زنگ زدن را نباید با صبر اشتباه گرفت.زنگ زدگی نشانگر استفاده نشدن و فعال نبودن است،ولی صبر یک تصمیم دقیق است.فرد در صبر فعال است و آن دربرگیرنده ی عزم راسخ و استقامت است.

شخصی ازیک زندانی پیر پرسید:((درزندگی خسته کننده ترین چیز کدام است؟))زندانی پیر با ناراحتی پاسخ داد:((نداشتن چیزی برای انجام دادن))

افرادی که ایمان ندارند در میانه ی راه می مانند.حدس می زنید در میان جاده چه اتفاقی می افتد؟آن ها زیر ماشین می روند.افراد بدون ایمان،شهامت ندارند.آن ها کارها را به این خاطر انجام می دهند که فقط آن ها را انجام داده باشند،زیرا که آن ها اعتماد به نفس و جسارت ندارند.آن ها به خاطر این که مورد قبول واقع شوند اطاعت می کنند،حتی اگر بدانند کاری که می کنند اشتباه است.آن ها مثل گله ی گوسفند عمل می کنند.

یکی از مهم ترین رموز موفقیت این است که به جای مخالفت با یک چیز،موافق آن باشیم.به این طریق شما بخشی از مشکل نخواهید بود بلکه بخشی از راه حل خواهید بود.اعتقاد راسخ،شهامت به دنبال دارد.

با اعتقاد می توان به ایمان رسید.

ایمان بودن عمل،گول زدن خود است.ایمان در انتظار معجزه نمی ماند،بلکه آن را خلق می کند.

راه درست راوقتی انتخاب خواهید کرد که فکر کنید می توانید،بااین که فکر کنید نمی توانید.   (هنری فورد)

همه ی ما فرصت اندکی دراختیار داریم و همه به زمین می خوریم و زخمی می شویم.همه ی ما گاهی به خودمان شک می کنیم وبه طور اغراق آمیزی دلمان به حال خودمان می سوزد.مهم این است که بر احساسات غلبه کنیم و دوباره اعتقادمان را به دست آوریم.

دردنیا سه نوع انسان وجود دارند:

1-مردمی که عامل رخدادها هستند

2-مردمی که به نظاره ی این رخدادها می پردازند.

3-مردمی که از این رخدادها شگفت زده می شوند.

شما جز کدام گروه هستید؟

شما برای راحت شدن از دست علف های هرز مزرعه تان دوراه دارید.اولین راه آسان و راه دوم دشوار است.راه آسان استفاده از یک چمن زن است.به این طریق،زمین تا مدتی قشنگ وتمیز به نظر می رسد،ولی این راه حل یک چاره ی موقتی است وبه زودی دوباره علف های هرز رشد می کنند.اما راه سخت،مستلزم این است که شما انگشت تان ویا چاقویی رادر زمین فرو کنید و علف های هرز رااز ریشه درآورید.این راه زمان بر ودردناک است.اما بااین روش شما تا مدت های زیادی از شر علف های هرز خلاص می شوید.راه حل اول ممکن است که آسان به نظر آید ولی مشکل هم چنان باقی است.راه حل دوم هم با این که آسان نیست ولی مشکل رااز بیخ ریشه کن می کند.مهم این است که مشکلات راریشه ای حل کنیم.

یک چنین چیزی نیز درمورد نگرش هایمان نسبت به زندگی صدق می کند.بعضی ازافراد نگرش های منفی رادرخود می پرورانند و این نگرش ها بربخش های دیگر زندگی آن ها تاثیر می گذارد.مشکل مردم زمانه ی ما این است که آن ها به دنبال راه حل های یک دقیقه ای هستند.درست مانند قهوه ی فوری آن ها خوشبختی فوری می خواهند.اما باید دانست که هیچ راه حل آنی وجود نداردو چنین نگرش هایی موجب ناکامی می شوند.

این اوقات زمان های کوتاهی هستند که بین دو تا از فعالیت های ما قرار دارند. مثلاً زمان نشستن در تاکسی برای رفتن از خانه به سر کار، زمانی که منتظر پختن غذایتان هستید. زمانی که بین برنامه ی مورد علاقه تان تبلیغ پخش می شود. این زمان ها بسیار کم هستند و حداکثر سی دقیقه می شوند اما اصلا می دانستید که همین زمان های چند دقیقه ای می توانند زدگی شما را تغییر دهند؟ یک انسان موفق کسی است که از زمانش حداکثر استفاده را بکند و این شمال آن فاصله های چند دقیقه ای هم می شود. بگذارید چند مثال از آدم هایی بزنم که با اسفتاده از همین زمان های کوتاه تغییرات بزرگی در زندگیشان ایجاد کردند.

1-دکتر ماردن کود یکی از کتاب های شعر خود را در حین رفتن از خانه یک بیمار به بیمار دیگر نوشت.
2-دکتر بورنی زبان فرانسه و ایتالیایی را طی رفتن از خانه به اداره و برگشتن از آنجا به خانه یاد گرفت.
3-دگسو یکی از کتاب هایش را در فاصله هایی که غذا را بر سر میز می آوردند می نوشت.
4-مادام دوژانلی یک قسمت از تالیفات خود را ضمن دقایق کمی نوشت که در انتظار شاهزاده خانومی بود که نزدش درس می خواند.
5-چارلز داروین بیشتر کتاب هایش را هم با استفاده از همین زمان های کوتاه نوشت.

و حالا شما چطور از این زمان ها استفاده می کنید؟

روزی چکاوکی در جنگل آواز سرداده بود.مردی با جعبه ای پرازکرم از آن حوالی می گذشت.چکاوک از او پرسید:((درون جعبه ات چیست وبه کجا می روی؟))کشاورزگفت:((درون این جعبه کرم دارم و به بازار می روم تا آن ها را بفروشم و باپول آن ها پربگیرم))چکاوک گفت:((من پرهای زیادی دارم،یکی از آن ها را می کنم وبه تو می دهم و تو هم در عوض به من کرم بده تا مجبور نباشم به دنبال کرم بگردم))کشاورز قبول کرد وکرم ها را به چکاوک دادو عوض آن پرگرفت.روزهای بعد این اتفاق چندین بار به وقوع پیوست.تا این که روزی رسید که چکاوک دیگر پری در بدن نداشت.حالادیگراو نمی توانست پرواز کند و کرم شکار کند.چکاوک بسیار زشت شده بود ودیگر آواز نمی خواند.آنقدر کشاورز ماند تا انی که از گرسنگی مرد.

از این داستان چه نتیجه ی اخلاقی می توان گفت؟

نتیجه ی آن کاملا واضح است.راهی که چکاوک فکر می کرد راه آسانی برای به دست آوردن غذاست در نهایت به راه دشواری بدل شد.آیا این مرد درزندگی ما نیز چنین است؟بسیاری از مواقع ما در جست و جوی آسان ترین راه هستیم در حالی که نهایتا سخت ترین راه را پیموده ایم.

برای موفقیت نباید از خطر کردن ترسید.قبول خطر به مفهوم قمار کردن احمقانه و رفتار بی مسئولیت نیست.گاهی مردم رفتار عجولانه و بی مسئولانه را باخطر کردن اشتباه می گیرند.چنین رفتارهایی پیامدهای بدی دارند و موجبات بدبختی هستند.

خطر کردن یک امر نسبی است .معنای خطر پذیری از نظر افراد مختلف متفاوت است واین تفاوت ناشی از تجارب و یادگیری های قبلی آن ها است.کوهنوردی چه برای یک کوهنورد ماهر و چه برای یک فرد مبتدی همیشه با خطر همراه است.ولی برای کوهنورد ماهر قبول این خطرات حالت مسئولانه دارد.خطر پذیری مسئولانه ریشه درشناخت،تربیت،بررسی دقیق،کفایت و شایستگی دارد که این ها به فرد،قدرت ابتکار عمل هنگام مواجهه با خطر را می دهند.شخصی که هیچ کاری نکند هیچ وقت اشتباه نمی کند،اما او باید بداند که بزرگترین اشتباه دست به کاری نزدن است.

ما فرصت های زیادی را به خاطر این دست و آن دست کردن از دست می دهیم و این کار برایمان عادت می شود.آنهایی که خطر می کنند با چشمانی باز قدم پیش می گذارند،ولی قمار بازها در تاریکی تیر رها می کنند.

روزی فردی از یک کشاورز پرسید که آیا او در این فصل،گندم کاشته است؟کشاورز پاسخ داد:((نه،ترسیدم باران نیاید))مرد پرسید:((آیا ذرت کاشته ای؟))کشاورز پاسخ داد:((نه،ترسیدم ذرت ها را آفت بزند))مرد پرسید:((پس چه چیزی کاشته ای؟))کشاورز گفت:((هیچ چیز،خیالم راحت است))

1-خطر نکردن

2-فقدان استقامت

3-لذت طلبی آنی

4-اولویت بندی نداشتن

5-جست و جوی میان برها(راه های کوتاه)

6-خودخواهی و طمع

7-نداشتن اعتقاد راسخ

8-درک نکردن قوانین طبیعی

9-بی میلی به داشتن برنامه و آمادگی

10-دلیل تراشی

11-درس نگرفتن از اشتباهات گذشته

12-ناتوانی در تشخیص فرصت ها 

13-ترس

14-ناتوانی در استفاده از هوش

15-نداشتن نظم و انظباط

16-عزت نفس پایین

17-نبود دانش.

18-نگرش جبرگرایانه

19-نداشتن هدف

20-نداشتن جرات

آیا همه ی ما ویژگی های لازم رابرای موفق شدن داریم؟بعضی از مردم فکر می کنند که آن ها این ویژگی ها را ندارند.این افراد یا درحد متوسط قرار می گیرندو یا شکست می خورند،اما آن ها مجبور نیستند به چنین طریقی عمل کنند.همه ی ما ازاین ویژگی ها بهره مندیم.هرچند که ممکن است این ویژگی ها رشد نیافته باشندو یا در حدی نباشند که ما خواهان آن ها هستیم،ولی با این وجودآن ها درما وجود دارند.ما ممکن است ندانیم چنین ویژگی های داریم،اما هنگامی که آن ها کشف می کنیم،عملکردمان عوض می شود.

این امر مثل این است که یک میلیون دلار در حیاط پشتی خانه مان دفن شده و مااز آن بی خبریم.درچنین شرایطی شما قادر نیستید که از آن استفاده کنید.اما لحظه ای که آن را پیدا می کنید طرز فکر و رفتارمان عوض می شود.

چنین چیزی در مورد انسان ها نیزصدق می کند.همه ی ما گنج های نهانی در وجودمان داریم.لازم است که آن ها را بیرون بکشیم و از آن ها استفاده کنیم.

اگرخدا و معلم(مرشد)درکنار هم ایستاده باشند،دانش آموز درابتدا باید به کدام یک از این دو احترام بگذارد؟طبق فرهنگ هندوها دانش آموز باید به معلم احترام بگذارد،زیرا که بدون راهنمایی و کمک او دانش آموز نمی تواند به ملاقات خدا برود.

معلم یا مرشد کسی است که با گذشته نگری خودآینده ی شما را پیش بینی می کند.درجست و جوی کسانی باشید که شما را به عنوان دانش آموز بپذیرند.معلم تان رابه دقت انتخاب کنید.یک معلم خوب شمارا راهنمایی می کند،ولی یک معلم بد شما را به بیراهه می کشاند.به معلمان خود احترام بگذارید.یک دانش آموز علاقه مند باشید چرا که معلمان،دانش آموزان باانگیزه رادوست دارند.

بهترین معلم کسی نیست که شما را سیراب کند،بلکه کسی است که شما را تشنه تر سازد.اوشما را وامی دارد تا به جست و جوی پاسخ بپردازد.

حکایت می کنند که در روزگاران کهن پادشاهی خواست از کسی که بزرگ ترین خدمت را به جامعه کرده تقدیر وتشکرکند.مردم از هر گروهی هم چون پزشکان و کارآفرینان آمدند وکارهایشان را ارایه کردند.پادشاه تحت تاثیر هیچ کدام از کارهای آن ها قرار نگرفت.درنهایت مردی میان سال باصورتی تابناک قدم به پیش گذاشت و گفت من معلم هستم.پادشاه از تختش پایین آمد وبه نشانه ی احترام سر تعظیم فرود آورد.این معلم است که برای ساختن جامعه،بزرگترین خدمت را انجام می دهد.

دردنیای امروزی با افتخارکارکردن به حاشیه رانده شده است،زیرا آن مستلزم تلاش و سخت کوشی است.به هر نحو چیزی اتفاق نمی افتد مگراین که آن را کسی به انجام رساند.زمانی که شخصی مایوس می شود،به آسانی در جست و جوی میان برها برمی آید.اما هرچه قدر هم آن ها وسوسه انگیز باشند باید از آن ها پرهیز کرد.افتخار به کاراز بطن آن چه که مارا به قله ی موفقیت نزدیک می کند نشات می گیرد.

با افتخار کارکردن نشانگر گذشته ها نیست.آن نشانگر توام با فروتنی است.ارزش کار وارزش کارگر جدا از هم نیستند.تلاش با دودلی سود اندکی در پی دارد.

سه نفر داشتند آجر می چیدند،رهگذری از آن ها پرسید که به چه کاری مشغول هستید؟شخص اول پاسخ داد:((مگر نمی بینی من زندگی را بنا می نهم))شخص دوم گفت:((مگر نمی بینی دارم آجر روی هم می گذارم))شخص سوم گفت:((من عمارتی زیبا می سازم.))هرسه مرد کار مشابهی انجام می دادند،ولی پاسخ هایشان کاملا متفاوت بود.سوال این است:آیا نگرش های متفاوتی داشتند؟وآیا این نگرش ها برعملکرد آن ها تاثیر می گذارد؟پاسخ بلی است یک بلی واضح.

تفوق و برتری وقتی به دست می آید که عامل کار به هرچه بهتر انجام دادن کارش افتخار کند.هرشغلی نشانگر تصویری از شخصی است که آن را انجام می دهد،علی رغم آن که آن،چه شغلی باشد خواه شستن ماشین،خواه جارو کردن زمین و خواه تمیز کردن خانه باشد.

کار رادر اولین فرصت و در هرزمانی به نحو احسن انجام دهید..بهترین تضمین برای افراد این است که کارامروز راخوب انجام داده باشید.

میکل آنژچندین روز برروی یک مجسمه کارمی کرد و برای حکاکی جزئیات بسیار کم اهمیت وقت زیادی صرف می کرد که به نظر نمی رسید از دید یک ناظر،بسیار پراهمیت باشند.هنگامی که از او پرسیدند چرا این کار را انجام می دهد،میکل آنژ پاسخ داد:((چیزهای بی اهمیت،موجب کمال می شوندو کمال چیز بی اهمیتی نیست))

بیشتر مردم فراموش می کنند که به چیز سرعتی یک کار را انجام داده اند،ولی آنها این را به خاطر دارند که به چه خوبی آن کار راانجام داده اند.

اگر از یک فرد خواسته شود که خیابان ها را جارو بزند،اوباید این کار را همانند نقاشی میکل آنژ،موسیقی بتهوون وبه زیبایی شعر شکسپیر انجام دهد.اوباید خیابان را آن چنان خوب جارو بزند که همه بگویند اینجا یک رفتگر بزرگ زندگی می کند که کارش رابسیار خوب انجام می دهد       (مارتین لوتر کینگ)

احساس این که یک کار،خوب انجام بگیرد مانند یک پاداش می ماند.بهتر است که کارهای کوچک خوب انجام بگیرند تااین که چیزهای زیاد بد انجام شوند.

منش مایه ی درستکاری،سعه صدر،درک متقابل،تعهد،شجاعت،وفاداری و رفتار محترمانه است.

چه چیز یک شخصیت خوشایند و دارای منش را به وجود می آورد؟

درحد خود باوقار است

خویشتن داراست

متعادل است

لغزش ناپذیر وبدون تکبراست

باملاحظه و دلسوزاست

باادب وبانزاکت وفداکاراست.

ازاشتباهات گذشته ی خود درس می گیرد

به پول و وضعیت خانوادگی دل نمی بندد.

خودراباتخریب دیگران بالانمی کشد.

نه فقط ازنظر ظاهر بلکه درباطن نیز غنی است

درعین این که روابط خود رابا مردم عادی حفظ می کند،با نخبگان نیز معاشرت می کند

کلام مودبانه،نگاه دلنوازانه لبخند مهربانانه دارد

راز افتخار،با خودکامگی مخالفت دارد

باخود و دیگران راحت است

درکرانه ی برنده شدن طاقت زیادی دارد

شگفتی ها را به وجود می آورد.

معجزه ها می آفریند

تشخیص او آسان ولی تعریفش دشوار است.

مسئولیت پذیر است.

متواضع است

دربرد و باخت ها متین و باوقار است

درپی بلند آوازگی و کامیابی نیست

طفیلی دیگران نیست

جاویدان وماندگاراست

نامحسوس و غیر قابل رویت است

بدون هرگونه چاپلوسی و تملقی،مودب است.

بدون هیچ غروری،متین است

منظم و فهیم است

خود کفا است

درمقابل برنده ها متانت به خرج می دهد و بازنده ها را درک می کند.

چگونگی کنار آمدن با موفقیت،سخت تر از به دست آوردن خود آن است.بسیاری ازمردم راه موفقیت را می دانند ولی چگونگی کنار آمدن با آن را بلد نیستند.ازاین رو توانایی و طبع بلند هردوباید دوشادوش هم به پیش روند.توانایی موجب موفقیت می شود وطبع بلند شما را موفق نگه می دارد.

ما خود را شکوفا نمی سازیم بلکه خود را به طریقی که خواهان آن هستیم خلق کرده و می سازیم

پرورش منش بالا از کودکی آغاز می شود وتامرگ ادامه می یابد.هم چون یک باغبان که با کندن علف های هرز از نابودی زندگی در باغ جلوگیری می کند،لازم است که ما نیز در مسیر ساختن و پرورش منش ازاشتباه بپرهیزیم.

موفقیت چیزی نیست که به طور تصادفی نصیب یک فرد شود.یک فرد برای موفق شدن باید آماده و شایسته باشد.همه خواهان موفقیت وپیروزی هستند ولی چه تعداد از این افراد حاضرند برای موفق شدن وقت بگذارند و تلاش کنند؟لازمه ی موفقیت فداکاری و داشتن نظم و انظباط در امور است.هیچ چیزی وجود ندارد که بتواند جایگزینی برای سخت کوشی باشد.هنری فورد گفته است که((هرچه سخت تر کارکنید شانس بیشتری برای موفقیت خواهید داشت))

من دوست دارم نصف روز را کار کنم اما برایم فرق نمی کند 12 ساعت اول یا 12 ساعت آخر روز باشد

کاموس ویلسون

هیچ کس نمی تواند استعداد و قریحه اش را در یک کاربدون سخت کوشی شکوفا سازد،درست به همان صورت که یک نفر نمی تواند با نشستن برروی یک لغت نامه چگونگی تلفظ صحیح لغات رایاد بگیرید.افراد حرفه ای کارها را آسان تر انجام می دهند زیرا آن ها مهارت لازم رابرای اصول اولیه ی کار به دست آورده اند.

اگر مردم بدانند که من برای مهارت در کارم چه قدر تلاش کرده ام،هرگز تعجب نخواهند کرد

میکل آنژ

متوسط انرژی و توانایی که افراد صرف کار می کنند25%است.دنیا برای کسی که بیشتر از 50% توانایی اش را صرف کار می کند ارزش و احترام قائل می شود وبرای افراد بسیار نادری که 100%توانشان را صرف کارشان می کنند،سرتعظیم فرود می آورد.

انرو کارنگی

موفقیت ها نتیجه ی باور مابه این خواسته است که چه قدر می توانیم بیشتر کار کنیم،نه این که چه قدر می توانیم کمتر کار کنیم،یا این که چند ساعت بیشتر کار کنیم نه چند ساعت کمتر کار کنیم.موسیقی دان های بزرگ هرروز تمرین می کنند.لازم نیست که برنده ها به خاطر این که برنده شده اند پوزش بخواهند زیرا که آ ن ها زیاد و سخت کار کرده اند.موفقیت آسان به دست نمی آید.هرچیزی که ما از آن لذت می بریم نتیجه ی تلاش سخت یک انسان است.بعضی از کارها قابل مشاهده اند ولی بعضی دیگر غیر قابل رویت،اما فرق نمی کند هردوی این ها مهم هستند.بعضی از افراد هنگامی که شغلی به دست می آورند از کارکردن دست می کشند.علی رغم آمارهای بیکاری،یافتن افراد شایسته برای کارسخت است.غالب مردم تفاوت بین اوقات فراغت و اوقات بیهودگی را نمی دانند.دراوقات بیهودگی زمان به بطالت می گذرد؛اما زمان فراغت به طور مفید سپری می شود.امروز و فردا کردن و تعلل را نمی توان کارکردن به حساب آورد.

برتری افراد ناشی از شانس نیست بلکه آن پیامد کاروتمرین سخت است.کارو ممارست سخت یک فرد را در آن چه که او انجام می دهد،بهتر می کند.

شاید بتوان باانتظار کشیدن،چیزی را به دست آورد،ولی چیزهاوقتی از دست می روند که شخص عجله می کند.

آبراهام لینکلن

سخت کوشی،خود آغاز و پایان است.فرد هرقدر سخت تر تلاش کند بیشتر به کارش علاقه مند می شود وهرچه بیشتر علاقه پیدا کند،سخت تر کار می کند.بهترین تصمیم ها هم مفید واقع نخواهند شد مگر اینکه شما آن ها را به کار ببندید.نوابغ بزرگ بدون سخت کوشی و قدرت اراده راه به جایی نبرده اند.

یک بار زمانی که فریتز کرایسلر،نوازنده ی بزرگ ویلون،کنسرتش را تمام کرد،شخصی به روی صحنه آمد وبه او گفت:((حاضرم تمام زندگیم را بدهم تا بتوانم مثل شما ویلون بنوازم))کرایسلر گفت:((من هم همین کار را کردم))

هیچ عصای جادویی برای موفقیت وجود ندارد.دردنیای واقعی،موفقیت نصیب تلاش گران است نه نظاره کنندگان.یک اسب سر به راه لگذ نمی پراند واز زیر کار درنمی رود ویک اسب چموش هم مطیع نخواهد بود.پس بیایید سخت کوش باشیم و از کار فرار نکنیم.

بدون کار سخت،موفقیتی حاصل نخواهد شد.

طبیعت،غذا را در اختیار پرندگان قرار می دهد اما آن را دم در آشیانه شان نمی گذارد.آن ها مجبورند برای به دست آوردن غذا به سختی تلاش کنند.هیچ چیزی به آسانی به دست نمی آید.میلتون رز هرروز از ساعت 4 صبح به نوشتن بهشت گم شده می پرداخت.36سال طول کشید تا نوا وبستر بتواند فرهنگ و بستر را تدوین کند.

حتی کارهای کوچک نیز مستلزم سخت کوشی و انجام دادن هرچه شایسته تر هستند و برحرف های بسیار بزرگ ارجحیت دارند.

کانال تلگرامی ما

https://telegram.me/joinchat/CpyMq0BT2QhELQqOq49UFg

((وظیفه ای که به یک خواسته و آرزو بدل شود،درنهایت مایه ی شادکامی خواهد شد))       

جورج گرایتر

انسان های دارای شخصیت،مسئولیت پذیرند ودرباره ی سرنوشت خود تصمیم می گیرند و آن را مشخص می کنند.قبول مسئولیت متضمن خطراتی است و مسئول بودن،گاهی اوقات سخت وآزاردهنده است.بیشتر افراد ترجیح می دهند درپیله ی خود باقی بمانند و با نپذیرفتن مسئولیت،بدون دردسر زندگی کنند.آن ها بدون اینکه دست به کاری بزنند،درطول زندگی خود به انتظار وقوع اتفاقات می نشینند.پذیرش مسئولیت در برگیرنده ی خطرات حساب شده-نه احمقانه-است.مسئولیت پذیری مستلزم در نظر گرفتن تمامی نقاط قوت و ضعف و سپس اتخاذ مناسب ترین تصمیم و عمل است.افراد مسئولیت پذیر،این گونه فکر نمی کنند که دنیا به آن ها زندگی دیگری بدهکار است.

شما نمی توانید بدون صرفه جویی به رفاه برسید

شما نمی توانید با ضعیف کردن یک قوی،ضعیفی را قوی کنید

شما نمی توانید با فقیر کردن یک غنی،فقیری را ثروتمند کنید

شما نمی توانید با پول های قرضی امنیت کامل برقرار سازید

شما نمی توانید با ظلم به کارفرمایان به مواجب بگیران کمک کنید

شما نمی توانید بدون در نظر داشتن آزادی واراده ی بشر،اخلاق بسازید وآن را ترویج کنید.

شما نمی توانید با تبلیغ نژاد پرستی،حس برابری ایجاد کنید

شما نمی توانید با هزینه کردن بیش از درآمدتان جلوی ورشکستگی را بگیرید

شما با انجام دادن کارهایی که از عهده ی مردم برمی آید و باید آن ها را برای خودشان انجام دهند نمی توانید مدام به آن ها کمک کنید

آبراهام لینکلن

یک داستان در رابطه با مسئولیت پذیری

مدیر بازنشسته یک شرکت پس از مراسم رسمی خداحافظی،دوچمدان را که برروی آن ها شماره 1 و شماره 2 نوشته شده بود،به مدیر جدید داد و گفت:((هرزمان که در مدیریت دچار بحران شدی و نتوانستی از عهده ی حل آن برآیی،چمدان شماره یک را باز کن،دربحران بعدی چمدان دو را بازکن))

پس از چندین سال بحران شدیدی در شرکت پیش آمد.رئیس به اتاقش رفت و چمدان اولی را گشود.درآن نوشته بود:((تقصیر را به گردن متصدی قبلی بینداز))چندین سال بعد بحران دوم به وقوع پیوست.رئیس در آن موقع چمدان دوم را بازکرد که در آن نوشته بود:((برای جانشین خود دوچمدان آماده کن))

افراد مسئولیت پذیر اشتباهاتشان را قبول می کنند و از آن ها درس عبرت می گیرند.عده ای دیگر هرگز از اشتباهاتشان درس نمی گیرند.مامی توانیم در مورد اشتباهاتمان سه کار انجام دهیم.

آن ها را نادیده بگیریم(مهم نیست)

منکر وجود آن ها شویم(اشتباهی صورت نگرفته)

آن ها را بپذیریم و از آن ها درس بگیریم

انتخاب شهامت می خواهد واحتمال دارد فرد با این انتخاب دچار مشکلاتی شود،اما این انتخاب مزیتی نیز در پی دارد.اگر به جای دفاع کردن از ضعف ها و اشکالاتمان،آن ها را قبول کنیم و به آن ها توجه داشته باشیم،می توانیم برآن ها غلبه کنیم.

انگیزه ی موفقیت از یک خواسته ی عمیق برای رسیدن به هدف نشات می گیرد.ناپلئون هیل گفته است که((هرآن چه که ذهن آدمی بتواند آن را تصور کندو به آن ایمان داشته باشد،می تواند به آن برسد))

زمین گرد است یا زمان 

در ٤ سالگى … موفقیت یعنی: کثیف نکردن شلوار
در ٦ سالگى … موفقیت یعنی: پیدا کردن راه خانه از مدرسه
در ١٢ سالگى … موفقیت یعنی: داشتنِ دوست
در ١٨ سالگى … موفقیت یعنی: گرفتن گواهى نامه رانندگى
در ٣٥ سالگى … موفقیت یعنی: پول داشتن
در ٤٥ سالگى … موفقیت یعنی: پول داشتن
در ٥٥ سالگى … موفقیت یعنی: پول داشتن
در ٦٥ سالگى … موفقیت یعنی: تمدید گواهى نامه رانندگى
در ٧٠ سالگى … موفقیت یعنی: داشتنِ دوست
در ٧٥ سالگى … موفقیت یعنی: پیدا کردن راه خانه
در ٨٠ سالگى … موفقیت یعنی: کثیف نکردن شلوار

حالا به نظرتون زمین گرده !! یا زمان ؟؟ یا دروغ؟؟؟

عزت نفس روشی است که ما درباره ی خودمان احساس می کنیم.موقعی که ما احساس خوبی از خود داریم عملکردمان بالا می رود و روابطمان هم در خانه و هم در محل کار،بهبود پیدا می کند و دنیا را عالی می بینیم.دلیلش چیست؟دلیلش این است که یک هم بستگی مستقیم بین احساس و رفتار وجود دارد.

این موضوع شبیه پسر کوچکی است که می گوید وقتی که پسر بزرگی شدم،فلان و فلان مورد را انجام خواهم داد وخوشحال خواهم شد.وقتی او یک پسر بزرگ می شود می گوید وقتی که دانشگاه را تمام کردم فلان وفلان مورد انجام می دهم و خوشحال خواهم شد.وقتی او دانشگاه را تمام می کند،می گوید وقتی شغلی پیدا کردم،فلان و فلان مورد را انجام خواهم دادو خوشحال خواهم شد.وقتی شغلی را پیدا می کند او می گوید وقتی ازدواج کردم،فلان و فلان کار را انجام می دهم و خوشحال خواهم شد.وقتی که ازدواج کرد،می گوید وقتی بچه هایم از مدرسه فارغ التحصیل شدند وقتی که بچه هایش فارغ التحصیل شدند می گوید وقتی بازنشسته شدم فلان و فلان کار را انجام می دهم وخوشحال خواهم شد.وقتی او بازنشسته شد می بیند که زندگی در جلوی چشم های او تمام شده است.

برخی افراد تاخیر در کارها را تمرین می کنند وبه وسیله ی عبارات و کلمات آن را پنهان می کنند.می گویند:من تجزیه و تحلیل می کنم و شش ماه بعد آن ها هنوز در حال تجزیه و تحلیل هستند.آن چیزی که نمی فهمند این است که آن ها از بیماری به نام((فلج تجزیه و تحلیل))رنج می برند وآن ها هرگز موفق نخواهند شد.نوعی دیگر از افراد تاخیر کننده وجود دارند که می گویند:((من آماده می شوم))ماه بعد هنوز در حال آماده شدن هستند وشش ماه بعد آن ها باز هنوز آماده می شوند.چیزی را که آن ها درک نمی کنند این است که از یک بیماری به نام((بهانه سازی))در رنج هستند.آن ها بهانه هایی برای خود می سازند.

چه زمانی است و ما کجا هستیم؟پاسخ این است که اکنون زمان حال است و ما اینجا هستیم.اجازه دهید بهترین زمان یعنی زمان حال را ایجاد کنیم واز زمان حاضر کاملا مفید،بهره ببریم.پیام ما این نیست که نیاز به برنامه ای برای آینده نیست.پیام ما این است که برای آینده نیاز به برنامه داریم.اگر ما از زمان حال خود به صورت کامل استفاده کنیم.بذرهایی برای آینده ی بهتر به صورت خودکار کشته ایم.آیا چنین نیست؟

اگر شما می خواهید نگرش مثبت ایجاد کنید این عبارت را یاد بگیرید:((آن را حالا انجام بده))و عادت به تاخیر انداختن کارها را متوقف کن.

غمگین ترین کلمات درزندگی عبارتند از:

1-ممکن بود این طوری بشود

2-باید این کار را می کردم

3-می توانستم این کار را بکنم

4-ای کاش این کار را می کردم

5-ای کاش وقت بیشتری می گذاشتم

من مطمئنم که همه ی افراد موفق می خواهند تاخیر داشته باشند اما هرگز دوروبر آن نمی روند.

وقتی کسی می گوید:((من یکی از همین روزها آن کار را انجام می دهم))شما مطمئن باشید که آن به معنای این است که هیچ یک ازروزها انجام نمی دهد.

برخی افراد منتظر می مانند همه ی چراغ ها سبز بشوند تا از خانه شان خارج شوند.آن،هرگز اتفاق نخواهد افتاد آن ها قبل از آنکه شروع کنند شکست می خورند واین امر غمگین کننده است.تاخیر کردن درکارها را متوقف کنید،زمان آن فراررسیده است که بهانه ها را کنار بگذاریم.

دردوران کودکی،ما نگرش هایی را شکل می دهیم که در طول زندگی ادامه دارند.بدون تردید کسب کردن نگرش مثبت در طول سال های شکل گیری،

آسان تر و بهتر خواهد بود.آیا این موضوع به این معناست که اگر ما نگرش منفی را با طرح قبلی و یا به غفلت در خود ایجاد کردیم پس به دام افتاده ایم؟ا

البته که چنین نیست.آیا ما می توانیم آ ن ها را تغییر دهیم؟بله.آیا آن آسان است؟کاملا نه.شما چه طور نگرش مثبت را شکل می دهید و حفظ می کنید؟

^از اصولی که باعث یک نگرش مثبت می شود،آگاه شوید

^مثبت باشید

^امکان نظم را فراهم کنید و اصول آن را تمرین کنید

به عنوان یک بزرگسال،صرف نظر از محیط،تعلیم و تربیت و تجربه ی خود،چه کسی مسئول نگرشمان است؟ما مسئول هستیم.برخی مواقع ما مجبوریم 

مسئولیت زندگی مان را بپذیریم.ما هر کسی را و هر چیزی را به جز خودمان سرزنش می کنیم.بر عهده ی ماست که هر روز صبح نگرش مان را انتخاب 

کنیم.به عنوان یک بزرگسال ما باید مسئولیت رفتار و اعمال مان را بپذیریم.

افراد دارای نگرش منفی،کل دنیا،والدین،معلمان،همسرشان،وضعیت اقتصادی و دولت را برای معایبشان سرزنش می کنند.

شما باید گذشته را رها کنید.گرد و غبار را از خودتان دور کنید و به مسیر اصلی برگردید.رویاها و خیال بافی را کنار بگذارید وبه جلو حرکت کنید.به چیزهای 

مثبتی فکر کنید که درست و خوب هستند،زیرا آن ها در ذهن ما اثر مثبت خواهند گذاشت.

اون ها به ما می گن رویا پرداز.
اما ما تنها کسایی هستیم که نمی خوابیم.

نداشتن حالت بیماری مترادف با حالت سلامتی نیست و منفی باف نبودن تنها باعث نمی شود که شخص مثبت اندیش باشد.

افراد با نگرش مثبت ویژگی های شخصیتی مشخصی دارند که تشخیص آن ها آسان است.

آن ها مراقب،مطمئن،صبور و متواضع هستند.آن ها انتظارات بالایی از خودشان و دیگران دارند.آن ها پیامدهای مثبت را پیش بینی می کنند.

شخصی که نگرش مثبت دارد شبیه میوه ی چهار فصل است.او همیشه مورد توجه است.

یاعلی