از نظر ماهاتما گاندی هفت گناه نابخشودنی وجود دارند که عبارتند از ثروت بدون رحمت؛لذت بدون آگاهی؛دانش بدون منش؛تجارت بدون اخلاق؛علم بدون انسانیت؛دین بدون ایثار؛و سیاست بدون اصول

زمانی که کودکی به دنیا می آید چه کسی خوشحال می شود؟والدین،فامیل و دوستان.اما چه کسی گریه می کند؟کودک.با این وجود هنگامی که می میریم،این ترتیب عوض می شود.ما بایستی شادمان باشیم و خرسند از این که توانسته ایم در این جهان گام مثبتی برداریم و آن را کمی بهتر از آن چه یافته ایم،ترک کنیم.اجازه دهید دنیا به خاطر این که موجود خوبی را از دست داده وفقیر تر شده،بگرید.ما فقط گیرنده نیستیم بلکه دهنده نیز هستیم.

در فلسفه ی هندو اعتقاد بر این است هنگامی که مردمان خوب فوت می کنند،آن ها نمی میرند،بلکه آن ها فقط ما را ترک می کنند.نام و یاد آن ها به واسطه ی اعمال خوب شان همواره در خاطره ها زنده می ماند.

به آخرین دفعه ای فکر کنید که ستایشی را شنیده اید.عادی ترین چیزی که مردم هنگام ادای احترام درباره ی آن صحبت می کنند خوبی هایی است که به وسیله ی شخص در طول دوران زندگیش انجام گرفته است.اعمال خوب هیچ وقت از خاطره ها پاک نمی شوند.در واقع پس از این که شخص از دنیا رفت،خوبی های او مدام یادآوری می شوند،دراین لحظه مردم می فهمند که کمترین کارهای خوب چه قدر می تواند برایشان ارزشمند باشند.

هیچ شخصی به خاطر چیزی که به دست آورده به افتخار نمی رسد.افتخار پاداشی است برای آن چه که شخص آن را داده است.(کالوین کالیج)